Do mieszkania w bloku sprawdzą się przede wszystkim spokojne, małe pieski, które w razie kłopotów ze stawami lub awarii windy będziemy w stanie wnieść na piętro po schodach. Pamiętaj, aby wybrać psa z łagodnym temperamentem, który dobrze będzie się dogadywał z obcymi ludźmi oraz pupilami. Zostawienie psa samego w domu nie jest niczym złym. Mimo wielu starań w końcu przyjdzie taki dzień, w którym będzie musiał pobyć bez żadnego towarzystwa. Warto więc od samego początku go do tego przyzwyczaić – zwierzakowi będzie łatwiej znieść rozłąkę, a i właściciel będzie spokojniejszy. Jest kilka sposobów, które pozwolą przyzwyczaić czworonoga do zostawania w samotności i jeśli dobrze się go do tego przygotuje, może nawet to polubić. Nauka samodzielności podstawą wychowania Każdy właściciel popełnia ten sam błąd – w momencie, gdy pies zaczyna być członkiem rodziny, spędza z nim każdą chwilę, potrafi nawet wziąć urlop z pracy, byle tylko nie opuszczać zwierzaka nawet na moment. Jest to bardzo nieodpowiednie dla czworonoga, ponieważ wolne kiedyś się skoczy i będzie trzeba wrócić do swoich zawodowych obowiązków, a wtedy pies zostaje sam przez nawet 8-10 godzin i ciężko mu to znieść. Dlatego niejednokrotnie po powrocie do mieszkania można zastać pogryzione przedmioty – tak bardzo często radzą sobie zwierzaki, gdy tęsknią lub się stresują. Warto więc od samego początku pozwalać mu zostawać samemu, wychodzić na początku na kilka minut, by oswoił się z tym, że brak obecności właściciela to nic złego i wróci. Nauczy się on w ten sposób samodzielności. Przyzwyczajenie do innych ludzi Psa samego można zostawić na kilka godzin, jeśli jednak wchodzi w grę dłuższy okres, warto, aby ktoś w tym czasie do niego zajrzał. Aby czworonóg czuł się dobrze w towarzystwie kogoś innego niż właściciel, należy przyzwyczajać go do kontaktu z ludźmi i decydować się na takie osoby, które już kiedyś miały z nim styczność – będzie on wtedy spokojniejszy. Moment wyjścia i powrotu Nie powinno się zbyt długo przeciągać momentu wyjścia z domu. Zbyt duża ilość czułości nie tylko podczas opuszczania, ale też powrotu do mieszkania nie jest wskazana, ponieważ pies ma zrozumieć, że wyjście właściciela i jego powrót jest czymś naturalnym. Dlatego powinno się ograniczyć przytulanie, głaskanie itp. do minimum. Jeśli od samego początku będzie się uczyło psa, że zostawanie w domu nie jest niczym złym, nie będzie to sprawiało problemu. Należy jednak być konsekwentnym w swoich postanowieniach i nie dopuszczać do tego, że po jednym wyjściu ma się poczucie winy i nie zostawia się już psa. Kiedyś i tak przyjdzie moment, w którym będzie trzeba się rozstać na jakiś czas, więc należy go na to przygotować, aby zniósł to lepiej.
\n\n\n jak przyzwyczaić psa do mieszkania w bloku
Mieszkanie dla psa i mieszkanie kota. Mieszkanie dla zwierząt powinno być dostosowane do tego, czy mieszka z Tobą pies czy kot, jakiej jest wielkości oraz rasy, co wpływa na jego charakter i usposobienie. Każdy zwierzak powinien mieć wyznaczone konkretne miejsca, w których je, odpoczywa i załatwia potrzeby fizjologiczne. Zawartość Przyzwyczajenie się do mieszkania wymaga czasu Jeśli przeprowadzasz się do mieszkania, Twój pies będzie musiał przyzwyczaić się do pewnych poważnych zmian w życiu. Oznacza to, że Twój pies będzie musiał dopracować swoje maniery, ponieważ będzie zmuszony do przebywania w towarzystwie ludzi, a niektóre zachowania, które byłyby możliwe do zaakceptowania w jego poprzednim domu, mogą już nie być dozwolone. Niektóre z głównych problemów, które właściciele psów napotykają po przeprowadzce z psem w mieszkaniu, to nadmierne szczekanie, niewłaściwa eliminacja i inne problemy behawioralne związane ze stresem związanym z przystosowaniem się do nowych pomieszczeń dotyczące mieszkania Szkolenie psa Mieszkanie w mieszkaniu naraża psy na znaczną zmianę. Są różne zapachy, dźwięki i zabytki, a niektóre mogą być nadmiernie stymulowane i stresowane. Dostosowanie się do takich zmian zajmuje trochę czasu i normalne jest, że pies wydaje się niespokojny i zdezorientowany. Czas powinien pomóc Twojemu psu przyzwyczaić się do mieszkania w nadmiernego szczekania Jeśli twój pies mieszkał w domu jednorodzinnym lub mieszkaniu, może być bardzo zdenerwowany słysząc wokół niego nowe dźwięki. Może nie być w stanie zrozumieć koncepcji, że inni ludzie mieszkający na górze lub w sąsiedztwie wydają dźwięki. Jeśli twój pies jest terytorialny lub trochę boi się, początkowo każdy hałas go zaskoczy. Przeciwdziałanie temu zachowaniu i odczulenie go zajmuje kilka to zająć trochę czasu, ale po kilku tygodniach Twój pies powinien przyzwyczaić się do wszystkich dźwięków i powinien wiedzieć, że są częścią normalnego życia. Jeśli nie przeprowadziłeś się jeszcze do mieszkania, pomocne może okazać się zatrzymanie się przy nim i nagranie kilku typowych dźwięków, takich jak winda poruszająca się w górę i w dół, ludzie schodzący po schodach lub głosy. Następnie możesz odtwarzać te nagrania w domu podczas zabawy z psem lub to pomóc przyspieszyć proces przyzwyczajania się do nieznanych dźwięków. Innym świetnym sposobem, ale może zająć trochę czasu, jest użycie warunkowania klasycznego, aby pomóc Twojemu psu się dostosować. Za każdym razem, gdy Twój pies słyszy hałas, rzuć smakołykiem, zanim zdąży zareagować na hałas szczekając. Z czasem i konsekwencją Twój pies zacznie kojarzyć wszystkie irytujące dźwięki z takimi wspaniałymi rzeczami, jak smakołyki. Zarobi, aby się ich nie bać. Stopniowo zmniejszaj smakołyki, gdy wydaje się, że akceptuje hałasy bez reagowania i zamiast tego patrzy, jak ślinisz się po smakołyk!Zmniejszenie niewłaściwej eliminacji Wypadki mogą się zdarzyć, gdy pies znajdzie się w nowym miejscu. Może nie wiedzieć, gdzie musi iść nocnik i nie może być zdezorientowana. Nie besztaj za to swojego psa. Daj jej trochę czasu, zwykle po tygodniu pozna rutynę, że musisz zejść na dół, by zabrać nocniczkę. Jeśli masz szczeniaka, może być trudno w domu trenować, wiedząc, że musisz zadzwonić do windy, zejść po schodach, otworzyć drzwi i poszukać zielonego miejsca. Na początku może się to wydawać misją niemożliwą. Jeśli nie masz ochoty iść dziesiątki razy w górę lub w dół lub pracujesz, być może będziesz musiał zainwestować w podkładki treningowe, dopóki szczeniak nie uzyska lepszej kontroli nad dla szczeniąt są umieszczane na balkonie lub w specjalnym rogu domu, z dala od miejsca, w którym pies bawi się, śpi i je. Niektóre z nich są pachnące, dzięki czemu Twój szczeniak jest chętny do korzystania z nich. Jeśli musisz iść do pracy, musisz znaleźć bezpieczny pokój lub zainstalować bramki dla dzieci, aby zapewnić, że szczeniak pozostanie w bezpiecznym miejscu bez dostępu do niebezpieczeństw. Trening skrzynek jest dobrą opcją, ale tylko wtedy, gdy musisz być nieobecny przez kilka godzin. Posiadanie kogoś do domu na spacer ze szczeniakiem lub psem to dobra opcja, jeśli pracujesz długie problemów behawioralnych Jeśli twoje mieszkanie znajduje się w mieście, twój pies może nie być przyzwyczajony do widzenia tak wielu ludzi i psów. Jeśli twój pies nie jest najbardziej towarzyskim zwierzęciem na świecie, może wykazywać niepożądane zachowania, takie jak nadmierny strach lub agresja obronna. Jeśli twój pies ma takie problemy behawioralne, lepiej jest pozwolić mu założyć kaganiec. Twój pies może nie czuć się komfortowo w dzieleniu małej przestrzeni, takiej jak winda z innymi ludźmi, lub nigdy nie widział rowerów, parasoli lub wózków uwarunkowanie tutaj również działa dobrze. Daj smakołykowi swojemu psu, gdy zobaczysz osobę lub innego psa, który zbliży się, zanim zdąży zareagować. Jeśli nadal reaguje, musisz zwiększyć odległość. Możesz zauważyć, że on się denerwuje, gdy ludzie znajdują się w pewnej odległości. Pracuj nad tym, aby Twój pies nauczył się kojarzyć zbliżające się osoby z ucztą. Nigdy nie podawaj smakołyków, jeśli Twój pies warczy lub skacze, w przeciwnym razie możesz wyegzekwować niewłaściwe psy mogą być naprawdę zestresowane do tego stopnia, że ​​wymagają interwencji medycznej. Są to rzadkie przypadki, ale niektóre psy mogą żuć łapy, gonić ogony, biegać w kółko lub rozwijać inne kłopotliwe problemy z zachowaniem, takie jak depresja lub agresja. Skonsultuj się z behawioryzmem psa i weterynarzem, jeśli napotkasz tego rodzaju jednak twoje mieszkanie znajduje się w mieście, ostatecznie zyskujesz dużą przewagę. Spójrz na psy wokół ciebie. Większość zauważysz, że są bardzo łagodni i towarzyscy. Wynika to z tego, że przyzwyczaili się codziennie do psów i ludzi. Właśnie dlatego właściciele psów często proszeni są o zabranie ich do miasta, aby poprawić swoje umiejętności społeczne. Po pewnym czasie zauważysz, że Twój pies będzie się lepiej zachowywał, a nawet będzie doskonałym przykładem dobrego psiego obywatela! Nawiasem mówiąc, możesz nawet zapisać swojego psa do tego programu i uzyskać certyfikat. Warto przyzwyczaić do niego psiaka już w wieku szczenięcym, ponieważ po odbyciu odpowiedniego szkolenia możesz zostawić go bez nadzoru na krótki czas, nie martwiąc się, że coś mu się stanie lub że zniszczy wyposażenie mieszkania. W niniejszym poradniku dowiesz się, jak przyzwyczaić szczenię lub dorosłego psa do transportera. john dogblogŻycie z psemJak przyzwyczaić psa do nowego mieszkania? Spis treści:1. Nowe własne miejsce2. Zmiany w planie dnia3. Nowy teren O ile remont mieszkania to najczęściej nowe zapachy i reguły – np. przyzwyczajony do leżenia na kanapie czworonóg dostaje zakaz wchodzenia na nowe łóżko – tak przeprowadzka jest w psim życiu prawdziwą rewolucją. Ogrom zmian, jakie jej towarzyszą, mogą przytłaczać pupila i wpłynąć negatywnie na jego zachowanie. Na co trzeba zwrócić uwagę i jak oszczędzić zwierzakowi stresu? Nowe własne miejsce To, co dla nas jest powiewem świeżości, dla psa jest zawaleniem życia. Nie ma już jego ulubionego kącika, balkonu, psich przyjaciół i wydeptanych ścieżek. Dlatego przeprowadzając się, musimy maksymalnie ograniczyć te zmiany, na które mamy wpływ. Przede wszystkim dotyczy to psiego legowiska. Nawet jeżeli stare posłanie jest wysłużone i nijak pasuje do nowego wystroju, to musimy zagryźć zęby i zrezygnować na razie z nowej, pięknej leżanki dla pupila. Tak samo stare powinny być kocyki, zabawki, miski. Wszystko dosłownie brudne i przesiąknięte zapachami z poprzedniego mieszkania lub sprzed remontu. Nawet jeżeli widok oplutej maskotki walającej się po nowiutkiej podłodze sprawia, że pęka nam serce, dobro psa powinno być dla nas ważniejsze. Koniecznie musimy ustawić mu stare legowisko w podobnym miejscu, tzn. jeżeli lubił ciemny kącik, to nie będzie szczęśliwy, gdy będziemy go zmuszać w nowym domu do spania tuż przy balkonie, gdzie całymi dniami świeci słońce. Warto też zapoznać psa z nowym mieszkaniem i jego układem jeszcze przed przeprowadzką. Oczywiście, o ile jest to możliwe i bezpieczne – zakończył się remont i nie ma ryzyka, że pies się skaleczy lub zatruje jakąś chemią budowlaną. John Dog poleca: Zmiany w planie dnia Często zmiana mieszkania sprawia, że zmienia się nasz plan dnia. Pół biedy, gdy z psiego punktu widzenia na lepszy i np. krócej zostaje sam. Gorzej, gdy musimy wcześniej wyjść z domu, żeby dojechać do miejsca pracy, które teraz jest bardziej oddalone. Tak samo wracamy później, więc czas pozostawiania psa samego się wydłuża. Jeżeli wrzucimy go na głęboką wodę i już w pierwsze dni zostawimy go w nowym miejscu na wiele godzin, to może nie polubić tego lokum. Najlepiej w pierwsze dni spędzać z psiakiem cały dzień, gdyż potrzebuje on nieco czasu, by poczuć się bezpiecznie w nowym domu. Często, chcąc nie chcąc, musimy zmienić zwierzakowi godziny karmienia czy spacerów. Należy go na to przygotować odpowiednio wcześniej. Zwierzak w nowym miejscu jest wystarczająco zestresowany, by jeszcze dodatkowo uprzykrzać mu życie rewolucją w planie dnia. Nowy teren Psy instynktownie są terytorialne. Nowe zapachy i miejsca mogą je zachęcać do znaczenia terenu i „oswajania” go. Aby nasze nowe meble czy dywany nie ucierpiały, warto zaopatrzyć się w spraye zniechęcające zwierzaka do ich obsikiwania. Ponieważ każde udane znaczenie terenu zachęca psa do kontynuacji tego procederu, warto na początku ograniczyć psu wejście do niektórych pomieszczeń, gdyż ciężko go będzie upilnować na dużym terenie. W skrajnych przypadkach możesz sięgnąć po „pieluchy” dla psa, które skutecznie zniechęcą zwierzaka do znaczenia terenu. Nie zdziw się, jeżeli psiak będzie obsikiwał każde drzewo na nowej trasie spacerów. W końcu musi „przedstawić się” w okolicy i nie ma w tym nic złego. Gdy już poczuje się pewniej na spacerach i pozna nową psią szajkę, zaprzestanie intensywnego znaczenia terenu.
W socjalizację psa powinien być zaangażowany każdy członek rodziny. 11 najważniejszych zasad socjalizacji psa . Socjalizacja szczeniaka niewątpliwie wymaga wysiłku i zaangażowania ze strony opiekunów. Aby przebiegła ona prawidłowo, warto zastosować się do poniższych wskazówek. 1. przyzwyczaić psa do różnych rodzajów powierzchni,
Psy to zwierzęta społeczne i najlepiej czują się w towarzystwie swojego opiekuna. Nie unikniesz jednak sytuacji, gdy trzeba będzie zostawić pupila samego w domu nawet na kilka godzin. Może to być dla niego duży stres, na który będzie reagował niszczeniem mebli czy szczekaniem. Możesz jednak przyzwyczaić psa do zostawania samemu w domu, a my podpowiemy Ci jak to zrobić. 1. Jak nauczyć psa zostawania samemu w domu? 2. Nie rób z wyjścia wydarzenia 3. Pozycja obowiązkowa – spacer 4. Pies sam w domu – zamień nudę na rozrywkę 5. W trudnych przypadkach – behawiorysta Jak nauczyć psa zostawania samemu w domu? Wyjście do szkoły lub pracy, zakupy lub kino z przyjaciółmi… To sytuacje, w których nie jesteśmy w stanie zabrać psa ze sobą. Niektóre czworonogi znoszą czas rozłąki spokojnie. Są jednak takie, które próbują radzić sobie ze stresem w niepożądany przez nas sposób, np. gryząc buty lub meble. Częstym problemem jest również szczekanie, które przeszkadza sąsiadom. Dlatego w naszym interesie jest nauczenie psa zostawania w domu. Poznaj nasze sprawdzone metody, aby pies spędził spokojnie sam w domu nawet 8 godzin. Pamiętaj jednak, że przyzwyczajanie psa do zostawania samemu w domu to proces, w którym stopniowo wydłużamy czas nieobecności. Nie rób z wyjścia wydarzenia Twoje wyjście z domu, ale również powrót do niego, powinny stać się dla czworonoga normalną sytuacją. Staraj się nie zwracać uwagi psa na czynności związane z wyjściem. Załóż kurtkę i buty, po czym zdejmij je i zostań w domu. Po pewnym czasie nie będzie to budziło w psie niepożądanej ekscytacji. Innym razem po prostu ubierz się i wyjdź. Po powrocie nie witaj się wylewnie ze swoim ulubieńcem. Z czasem Twoje wyjście i wejście przestaną wywoływać w nim emocje. Pozycja obowiązkowa – spacer Przed każdym dłuższym wyjściem zapewnij swojemu psu odpowiednią dawkę ruchu i aktywności fizycznej. Długi spacer połączony z np. treningiem aportowania będą idealnym rozwiązaniem. Zmęczenie fizyczne spowodowane spacerem i zabawą sprawią, że Twój czworonożny przyjaciel z chęcią utnie sobie drzemkę. Zadbaj o to, aby psie legowisko było wygodne i znajdowało się w miejscu, w którym najchętniej się kładzie. Niektóre psy, szczególnie szczeniaki, lubią spać w towarzystwie przedmiotu, który pachnie opiekunem, np. pluszowej zabawki. Możesz również zostawić włączone niezbyt głośno radio. Zagłuszy ono hałasy z korytarza czy ulicy, które mogłyby pobudzać psa do szczekania. Pies sam w domu – zamień nudę na rozrywkę Niektóre psy, gdy zostają same w domu, najzwyczajniej w świecie się nudzą. Szukając sobie zajęcia, często zaczynają podgryzać buty lub meble. Nie robią tego złośliwie. Kilkugodzinne oczekiwanie na opiekuna może być bardzo frustrujące. Dlatego warto przed wyjściem zapewnić mu rozrywkę. Doskonałym rozwiązaniem są wszelkie zabawki węchowe, w których ukryte są smakołyki. To dla naszego pupila nie tylko świetna zabawa, ale także trening umysłowy. Według specjalistów jest on bardziej wyczerpujący od aktywności fizycznej. Dzięki takim zabawkom pies zacznie kojarzyć Twoje wyjście z czasem na rozrywkę i zdobywanie smakołyków, a zatem czymś bardzo pozytywnym. W trudnych przypadkach – behawiorysta Jeśli, pomimo wprowadzenia powyższych sposobów, pies nadal szczeka lub niszczy rzeczy podczas Twojej nieobecności – zgłoś się do behawiorysty. Warto również zamontować w domu kamerę i nagrać zachowanie psa, który został sam w domu. Specjalista przeanalizuje sytuację i dobierze rozwiązanie odpowiednie dla Ciebie i Twojego czworonoga. W wyjątkowych przypadkach, jeśli musisz zostawić psa samego na noc, możesz rozważyć podanie środków farmakologicznych. Pamiętaj jednak, aby zrobić to jedynie po konsultacji z lekarzem weterynarii Wiesz już, że nauczenie psa zostawania samemu w domu to proces wymagający czasu i cierpliwości. Oczywiście niektóre psy będą adaptować się do samotności w domu szybciej, inne zaś będą potrzebowały więcej czasu. Dzięki opisanym przez nas sposobom możesz sprawić, że przyzwyczajenie psa do zostawania samemu w domu przyniesie Wam wiele korzyści. Certyfikowana petsitterka, pasjonatka szkolenia psów metodami pozytywnymi. Mama dwójki energicznych córek i opiekunka wyjątkowego psa bez ogona.
Wiele zależy od tego, czy masz już w domu swojego pupila czy zamierzasz wprowadzić jednocześnie dwóch nowych członków rodziny. W zależności od sytuacji powinieneś inaczej się do tego przygotować. Przede wszystkim dokładnie zastanów się, czy masz wystarczająco dużo czasu na dwa psy w domu. Jeśli tak, są pewne zasady, dzięki
Pies sam w domu może czuć się nieswojo, ponieważ przebywanie w samotności nie jest dla czworonogów jako gatunku stadnego czymś naturalnym. Toteż często się buntują. Warto więc zwierzaka stopniowo oswajać z taką sytuacją. Jeśli nasz pupil jest młody i dopiero niedawno do nas trafił, lato było dobrą porą na uczenie go, że czasem psy pozostają same na jakiś czas i nie jest to nic nadzwyczajnego. Nawet jeśli nie ma takiej potrzeby, warto czasem zostawiać podopiecznego w domu z powodów… pedagogicznych. Jeśli zaniedbaliśmy takie ćwiczenia, zabierzmy się jak najszybciej do roboty – mamy jeszcze szansę to nadgonić! Starych nie ma, chata wolna! Zwykle martwimy się, że pies sam w domu będzie tęsknić i cierpieć. I tak rzeczywiście często jest – ale nie zawsze! Pewien terier walijski tylko czekał na to, aż opiekunowie wyjdą z domu. A wtedy… jak nastolatek – robił wszystko to, czego mu zabraniano. Otwierał szafki i wyjmował z nich buty, a potem rozrzucał je po całym mieszkaniu. Urządzał sobie biegi z przeszkodami przez łóżka i fotele. A gdy już się tym wszystkim zmęczył, ściągał kołdrę i układał się na niej do snu. Ale gdy tylko usłyszał klucz w zamku, natychmiast wracał na swoje posłanie. Co wyprawiał wcześniej, właściciele oglądali na nagraniu z kamerki, którą włączali przed wyjściem z domu. Ten pies nie cierpiał na lęk separacyjny – nie robił sobie krzywdy, nie szczekał, nie dyszał, nie ślinił się ani nie próbował się wydostać z mieszkania. On po prostu organizował sobie czas! Jacek Gałuszka, behawiorysta, trener Wielki Brat czuwa Korzystając z chwili wolnego czasu, choćby w weekend, kilka razy dziennie wychodźmy z mieszkania, dosłownie na parę minut. Wracając, nasłuchujmy, czy ze środka nie dobiega szczekanie lub wycie. Jeśli panuje cisza, wylewnie pochwalmy psiaka. Natomiast jeśli hałasuje, skarćmy go głośno zza drzwi. Bądźmy trochę takim Wielkim Bratem, który czuwa, mimo że go nie widać… Czasami zachowania lękowe – a do takich zalicza się nie tylko wycie i szczekanie, ale także niszczenie przedmiotów – bywają spowodowane tym, że pies nie czuje się zbyt pewnie w rodzinie. Paradoksalnie zdarza się to często wtedy, gdy zwierzak ma zbyt wiele swobody. Pozostawiony samemu sobie nie czuje się na siłach udźwignąć ciężaru odpowiedzialności za psio-ludzkie stado. Instynkt każe mu strzec dobytku rodziny, ale pozbawiony jej wsparcia nie jest w stanie temu podołać. W takich wypadkach pomaga intensywne szkolenie pokazujące psu, że może się zdać na swoich ludzi, nie musi ich ustawicznie bronić, za to ma respektować ich polecenia. W norce bezpiecznie Pies sam w domu może niszczyć meble. Jeśli los obdarzył nas psem demolką, który uważa, że podczas naszej nieobecności należy przeprowadzić generalny remont, warto rozważyć możliwość zostawiania pupila w klatce kennelowej lub ograniczenia mu powierzchni w inny sposób. Wbrew pozorom psy dobrze się czują w ciasnej przestrzeni, w końcu ich przodkowie mieszkali w norach. Do przebywania w klatce trzeba jednak zwierzaka przyzwyczaić, zachęcając go do wchodzenia do środka i pozostawania wewnątrz – z początku przy otwartych drzwiczkach, a potem uczymy go, że te drzwiczki się czasami zamyka. Klatka stosowana przez kilka tygodni znacznie ogranicza zapędy do niszczenia przedmiotów, bo jedynym sposobem na wyeliminowane jakiegoś nawyku jest uniemożliwienie psu powtarzania niedozwolonej czynności przez dłuższy czas. Klatki nie możemy jednak używać wtedy, gdy nie ma nas w domu naprawdę długo, np. gdy wychodzimy do pracy na osiem godzin. W wypadku psów, które nie robią totalnej demolki, za to uwzięły się na jakiś przedmiot podczas naszej nieobecności i uparcie go gryzą, możemy przetestować preparaty odstraszające zapachem lub smakiem (część z nich powstaje na bazie chininy i jest bardzo gorzka – a gorzki smak to dla zwierząt przestroga, że to, co tak smakuje, może być trujące). We dwójkę raźniej? Czy pies sam w domu potrzebuje towarzysza? Czasami można natrafić na porady, żeby psu cierpiącemu z powodu lęku separacyjnego sprawić… kompana: drugiego psa albo inne zwierzątko, którego obecność ukoi strach. Niekiedy ten pomysł rzeczywiście się sprawdza, ale niestety częściej bywa tak, że nowy przybysz ochoczo przyłącza się do zakazanej zabawy. Dzieje się tak dlatego, że psy naśladują zachowania pobratymców. Tak właśnie się stało w wypadku pewnego dobermana, który zwykł wyć niemiłosiernie pod nieobecność domowników. Rodzina zdecydowała się na wzięcie czworonożnego kolegi dla swojego pupila, mając nadzieję, że w ten sposób uda się rozwiązać problem. Niestety, wkrótce rozżaleni sąsiedzi donieśli, że teraz w mieszkaniu hałasują dwa psy i że stało się to nie do wytrzymania! Z kolei próby tworzenia wspólnego stada z kotem, świnką morską albo kanarkiem mogą być nietrafione o tyle, że pies niekoniecznie będzie postrzegał te stworzenia jako partnerów, członków rodziny, których obecność może mu przynieść ukojenie. Sztuka znikania Niektóre psiaki do perfekcji opanowały sztukę otwierania drzwi, włamywania się do zamkniętych przed nimi pomieszczeń i ucieczek z klatki. Rekordziści potrafią opuścić zamkniętą klatkę w kilkanaście sekund. Ich właściciele mają poczucie, że toczą nierówną walkę, bo czworonożni spryciarze są w stanie rozpracować każde zabezpieczenie. Nic zatem dziwnego, że w internecie można znaleźć wiele filmów nakręconych ukrytą kamerą. Widać na nich, jak niezwykle sprytne strategie potrafią wymyślić zwierzaki, żeby osiągnąć upragniony cel. Pies sam w domu, czyli oswajanie samotności na trzy sposoby 1. Ćwicz z psem zostawanie samemu, nawet wtedy, gdy jesteś w zwierzak przebywa przez kilka lub kilkanaście minut w innym pomieszczeniu – zamknij drzwi. Pamiętaj o tym, by zawsze nagradzać spokojne zachowanie! 2. Włącz radio lub telewizor, najlepiej ustawione na stację informacyjną lub np. kanał z serialami, tak by ciągle było słychać ludzkie głosy. Dodadzą one pupilowi otuchy i stłumią dźwięki dobiegające z zewnątrz. 3. Daj psu zabawki do gryzienia, najlepiej takie, do których można włożyć karmę lub smakołyki. Pies musi się natrudzić, by je wydobyć, a to skutecznie zaprząta jego uwagę i pomaga mu w rozładowaniu napięcia. Autor: Paulina Łukaszewska Podziel się tym artykułem: to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Najlepsza odpowiedź. Tak, jak wszystkie inne rasy psów, jeśli otrzyma odpowiednie szkolenie i ćwiczenia, Rottweiler może również przystosować się do przebywania w domu mieszkania. Są głównie dwie rzeczy, o które powinieneś się martwić, zabierając psa do mieszkania. Po pierwsze, pies powinien czuć się dobrze, pozostając sam w

blocked zapytał(a) o 15:59 Jak przyzwyczaić psa do nowego mieszkania? 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:15 Nijak. Pies sam się przyzwyczai po jakimś czasie. 0 0 sensodyna odpowiedział(a) o 16:18 Pies sam musi się przyzwyczaić. Odpowiedź została zedytowana [Pokaż poprzednią odpowiedź] 0 0 Dżemuśpemuś [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że ktoś się myli? lub

Kiedy pies bez oporu akceptuje zakładanie kagańca, czas przyzwyczaić go do tej czynności na krótkie okresy czasu. Rozpocznij praktykę od 1 minuty stosowania, zdejmij zabezpieczenie i na koniec poczęstuj się smakołykiem. Ponieważ sesje są tak krótkie, można je powtarzać 2 lub 3 razy dziennie. W następnym tygodniu zwiększ czas do Ograniczona ilość miejsca w mieszkaniu sprawia, że nie każdy pies się do niego nadaje. Niektórym po prostu potrzebny jest ogród, w którym mogą się wybiegać. Na szczęście istnieje niejeden idealny pies do bloku! Masz mieszkanie i marzysz o czworonogu? Podpowiadamy, jaką rasę wybrać. Jeśli całe życie marzysz o czworonożnym przyjacielu, ale masz mieszkanie zamiast domu, to nic straconego! Pies w bloku może być szczęśliwym kompanem. Pamiętaj jednak, że nie wszystkie rasy nadają się tak dobrze do życia w mieście. Niektóre sprawdzą się lepiej od innych, ponieważ nie mają tak dużych wymagań względem aktywności lub są cichsze. Ogromny pies w kawalerce może okazać się niezbyt dobrym rozwiązaniem, a powodów ku temu jest więcej niż niewygoda zwierzęcia. To jednak nie oznacza, że duże zwierzaki są zupełnie nieodpowiednie do bloku. Dziś podpowiadamy, jakie są rasy psów do mieszkania. Rasy psów do bloku – czy takie istnieją? Przy wyborze psa do bloku, weź pod uwagę kilka czynników, na przykład tolerancję na zamkniętą przestrzeń, potrzebę ruchu czy wrażliwość na hałas miejski. Czym jeszcze się kierować? Wygoda zwierzęcia a warunki mieszkaniowe Kiedy myślisz o posiadaniu zwierzęcia, nie zapominaj o jego potrzebach. Wiążą się również z ilością przestrzeni. Zwierzę potrzebuje przecież miejsca na posłanie dopasowane do jego rozmiarów oraz wygodne miejsce do spożywania posiłków. Energiczne czworonogi będą chciały pobawić się również w mieszkaniu, a w kawalerce, gdzie znajduje się jeden pokój, raczej brakuje na to miejsca, jeśli pies jest duży. Inne warunki zwierzak będzie miał w kawalerce, a inne w czteropokojowym mieszkaniu z dużym balkonem – o tym również warto pamiętać. Ważne jest też podejście zwierzęcia do dzieci. Pamiętaj, że pies w bloku może mieć ograniczoną ilość miejsca do schowania się i odpoczęcia od maluchów. Niektóre zwierzęta bawią się jednak bardzo chętnie z dziećmi i mają do nich ogromną cierpliwość, co w niewielkim mieszkaniu jest szczególnie ważne. Przeczytaj także: Rasy psów dla dzieci – jak dobrze wybrać? Podpowiadamy! Chcesz dowiedzieć się, jaka rasa psa będzie idalnie do Ciebie pasować? Wypełnił Quiz i podziel się wynikami w komentarzu! Pamiętaj: decyzja o wyborze pupila musi być dobrze przemyślana! W razie wątpliwości skonsultuj się ze Specjalistą. Możliwe problemy zdrowotne zwierzęcia Wyobraź sobie psa, który waży około 35 kg, a Ty mieszkasz na ostatnim piętrze w bloku bez windy. Przez wiele lat może to nie być żadnym problemem, ale są sytuacje, w których zwierzakowi będzie potrzebna Twoja pomoc. I chodzi nie tylko o zawiezienie go do weterynarza, lecz także zniesienie po schodach. Duże psy do mieszkania mogą sprawiać pod tym względem trudności. Czy będziesz w stanie poradzić sobie z takim zwierzęciem, gdy zacznie chorować na stawy lub dotknie go gorsza dolegliwość, która odbiera siły? Małe psy pod tym względem okazują się lepszym rozwiązaniem. Tryb życia domowników Pies mieszkający w domu nie musi tak często wychodzić na spacery, ponieważ swoje potrzeby może załatwić w ogrodzie. Oczywiście nie znaczy to, że z pieszych wycieczek można wtedy zrezygnować. Są zwierzętom potrzebne, żeby wyzbyły się nadmiaru energii, mogły powęszyć czy spotkać inne czworonogi. Pies do bloku musi wychodzić częściej, ponieważ nie wybiega się w ogrodzie. Czy masz czas na 3–4 spacery w ciągu dnia? Zastanów się, czy praca i inne obowiązki pozwolą Ci na tak częste wychodzenie ze zwierzakiem. Jeśli jesteś aktywną fizycznie osobą, z pewnością sprawdzi się dla Ciebie wiele ras. Zwierzęta chętnie stają się kompanami przygód na świeżym powietrzu. Dzięki nim już po powrocie do mieszkania będą spokojne. Sąsiedzi Pamiętaj, że mieszkając w bloku, musisz liczyć się z sąsiadami, dlatego nie możesz wybrać zwierzęcia, które jest bardzo szczekliwe. Głośne zachowanie psa będzie z pewnością przeszkadzać innym. Przyjęło się, że do mieszkania najlepiej nadają się zwierzaki niewielkich ras. Jeśli chodzi o rozmiary, atutów małego psa nie da się nie dostrzec. Niewielkie rozmiary zwierzaka pozwalają na posiadanie pupila nawet w mieszkaniu o małym metrażu. Jednak wbrew pozorom, psy te są dużo bardziej aktywne i głośne, a więc i wymagające. Duże i olbrzymie rasy psów zazwyczaj mają bardziej spokojny temperament i są cichsze. Pies do bloku – TOP 5 ras Jakie rasy psa najlepiej jest wybrać do mieszkania w bloku? Rozważ posiadanie charta. Psy rasy chart nie są głośne, potrzebują krótkich intensywnych biegów, a w domu tylko śpią i odpoczywają. Nie przysparzają zbyt dużych problemów, jeśli zaspokoisz ich potrzeby. Podobnie mają dogi niemieckie i inne molosowate psy stróżujące, które w domu przeważnie śpią. Pod warunkiem, że zapewnisz im aktywne spacery w ciągu dnia – 2–3 wystarczą. Wybór psa zależy od Twojego stylu życia. Czy lubisz sport, jazdę na rowerze i długie spacery? Może wolisz spędzać wolne dni przed telewizorem? Jeśli poważnie myślisz o posiadaniu zwierzaka, dopasuj zachowanie psa i jego charakter do sposobu spędzania wolnego czasu. Jest jeszcze jedna kwestia, którą musisz rozważyć, myśląc o posiadaniu psa. Jakim funduszem dysponujesz? Często zapominamy o tym, że duży pies to większe wydatki na karmę oraz na weterynarza. Pod względem finansów na małe psy może pozwolić sobie więcej osób niż na duże. Jeśli masz już szczere odpowiedzi na powyższe pytania, przeanalizuj je i zastanów się, dlaczego w ogóle chcesz psa? Wolontariusze często spotykają się z nieudanymi adopcjami, bo ktoś wybrał psa pod kątem wyglądu, a nie charakteru czworonoga. Takich przykrych sytuacji warto unikać. Przed zakupem lub adopcją udaj się na kilka spotkań z pieskiem. Dzięki temu lepiej go poznasz i szczerze odpowiesz na pytanie, czy jest dla Ciebie idealny. Jeśli mieszkasz z dziećmi, sprawdź, jak dana rasa psa będzie się dogadywać z Twoimi pociechami. Przed zakupem wybranej rasy porozmawiaj z hodowcą oraz innymi opiekunami o minusach i plusach posiadania takiego pieska. Dzięki temu unikniesz efektów złego dopasowania. Jaką rasę psa wybrać do mieszkania w bloku? Poznaj kilka propozycji. 1. Maltańczyk Ten niewielki, uroczy psiak doskonale odnajdzie się w małym mieszkaniu. Jego zaletą jest fakt, że nie linieje tak intensywnie, więc nie musisz martwić się koniecznością częstego odkurzania białych włosów. Mały pies do bloku mierzy 25 cm w kłębie, a waży około 4–5 kg, dlatego z łatwością poradzisz sobie ze zniesieniem go, gdyby wystąpiły problemy zdrowotne. Maltańczyki są cierpliwe, łagodne i potrzebują dużo kontaktu z człowiekiem. To doskonały pies do mieszkania w bloku z rodziną, która uwielbia spędzać czas w czterech ścianach. 2. Cocker spaniel To radosny psiak, który chętnie się bawi i potrzebuje sporej dawki ruchu. Uwielbia tropić, ponieważ wywodzi się z psów myśliwskich. Cocker spaniel przywiązuje się do opiekuna, z którym kocha spędzać czas. Ważne jest, żeby zabierać go na długie spacery, ponieważ potrzebuje aktywności. Nie jest to zwierzę dla typowych domatorów – zwróć więc uwagę, czy Twój styl życia pasuje do takiego psiaka. Doskonale poradzi sobie on jako pies do bloku, jeśli jego rodzina będzie chętnie spędzać czas na świeżym powietrzu i weźmie pod uwagę jego potrzeby. Zwierzę waży około 13 kg. 3. Buldog francuski Mały pies o krępej budowie świetnie poradzi sobie w bloku. Jest cichym zwierzęciem, więc nie będzie przeszkadzał sąsiadom. Spacery z nim nie muszą być bardzo długie, jednak pamiętaj, że dawka ruchu jest wskazana, ponieważ ma tendencję do tycia. Zwierzęta wykazują się dużą cierpliwością, dlatego mogą spędzać czas z małymi dziećmi. Buldog francuski waży około 10 kg. Niestety to zwierzę z tendencją do chorób, na przykład związanych z kręgosłupem. Często cierpi też na alergie pokarmowe i duszności. 4. Border collie To idealny pies do mieszkania w bloku dla osób, które pracują z domu i mogą towarzyszyć zwierzęciu przez wiele godzin. Czworonogi nie powinny na długo pozostawać same, ponieważ mogą szczekać, broniąc mieszkania przed osobami chodzącymi po klatce. To wierne psy do bloku, które potrzebują uwagi od domowników. Owczarki ważą około 25 kg, co warto wziąć pod uwagę, jeśli mieszkasz na jednym z ostatnich pięter i w bloku bez windy. 5. Mieszaniec Zastanawiając się, jaki pies do bloku sprawdzi się najlepiej, weź pod uwagę adopcję zwierzęcia określanego jako mieszaniec. Możesz uratować życie starszemu zwierzęciu, które wiele czasu spędziło w schronisku. Pamiętaj, żeby wziąć pod uwagę jego wagę. Schorowany pies może przecież potrzebować Twojej pomocy. Niewielkie rozmiary pozwalają bez trudu przenosić zwierzę w transporterze lub na rękach. Zwierzę, które wiele lat spędziło w schronisku, doceni nawet najmniejsze mieszkanie. Dla alergików Cierpisz na alergię? Pamiętaj, że pies nie będzie spał na zewnątrz tylko w Twoim domu, na Twojej kanapie. Poznaj rasy psów do mieszkania, które mogą sprawdzić się dla alergików. Basenji – nie gubi sierści, nie pachnie psem, jednak szkolenie jest wymagające, Bichon frise – nie gubi sierści, ładnie pachnie, przyjazny do dzieci i obcych, nie jest szczekliwy, ale wymaga regularnych wizyt u fryzjera, Hawańczyk – bardzo przyjazny pies, szybko przywiązuje się do opiekuna, jego piękna sierść wymaga pielęgnacji oraz wizyt u fryzjera; niestety nie powinien długo zostawać sam bez opieki, bo źle znosi samotność, Pudel – prawie idealny pies do bloku, nie gubi sierści, nie jest wymagający, łatwo go wyszkolić, ale wymaga częstego strzyżenia i pielęgnacji, Shih tzu – psy bardzo towarzyskie i przyjazne, pozostawione w domu będą spały, nie są też bardzo głośne, od czasu do czasu wymagają wizyty u psiego fryzjera, Yorkshire terrier – ten mały pies do bloku ma włosy wymagające podobnej pielęgnacji co ludzie, ponadto zimą trzeba go ubrać, miewa problem z nauką czystości, bardzo szybko przywiązuje się do swojego opiekuna, jest natomiast nieufny wobec obcych. Duży pies do mieszkania do bloku Jeśli stać Cię na utrzymanie dużego psa, to może się okazać, że będzie to idealny wybór dla Ciebie. Wbrew pozorom nadaje się on do mieszkania w bloku. Oczywiście pod warunkiem, że jesteś w stanie zaspokoić wszystkie potrzeby, jakie ma. Duży pies do bloku potrzebuje spacerów, kosztownego wyżywienia oraz opieki weterynarza. Przed wyborem zastanów się też, gdzie będzie spał, czy znajdziecie dla siebie miejsce i nie będziesz codziennie deptał mu po łapach, chcąc przedostać się do łazienki. Jeśli preferujesz większego psa, rozważ adopcję jednego z tych łagodnych gigantów. Pamiętaj jednak, że duży pies do bloku to również większe koszty utrzymania. Akcesoria też są zdecydowanie droższe, na przykład legowisko. Duże psy do mieszkania mogą nie okazać się odpowiednie. Niestety ogromne rasy mają jeden poważny minus – krótko żyją, zazwyczaj maksymalnie do 10 lat. Mastif Dog niemiecki Rhodesian ridgeback Shar pei Buldog angielski Średnie psy do mieszkania Najczęściej w mieście można spotkać psy małych i średnich ras. Psy średniej wielkości do bloku sprawdzą się, ale pamiętaj, że są dużo bardziej aktywne od dużych. Wymagają specjalnego podejścia, które jest zależne od cech charakterystycznych rasy. Średnie psy do mieszkania ras myśliwskich i pasterskich dużo gorzej znoszą nudę. Opiekun powinien tak zaplanować dzień zwierzakowi, aby nie było w nim czasu na nudę, która będzie objawiała się, na przykład niszczeniem. Najlepiej działają zabawki typu kong, maty węchowe czy zabawki edukacyjne. Musisz wiedzieć, że sam zakup najlepszej zabawki edukacyjnej nie rozwiąże problemu z lękiem i samotnością psa. Musisz poświęcić swój czas na zabawę ze zwierzęciem, żeby miał możliwość zaspokojenia swoich potrzeb. Cavalier king charles spaniel – ten pies do bloku gubi mało sierści, do tego ma przyjazny charakter, jest idealny do dzieci i innych zwierząt, Golden retriever – bardzo rodzinny pies o cudownym przyjaznym charakterze, dobrze socjalizowany golden poczeka grzecznie, aż opiekun wróci do domu, niestety gubi sierść i wymaga szkolenia, Buldog angielski – te psy średniej wielkości do bloku to prawdziwe kanapowce, są leniwe, nie wymagają za wiele aktywności, dobrze znoszą samotność, ale są też bardzo przyjacielskie i kochane. Sprawdź również: Jak bawić się z psem w domu? Wiesz już, jakie są najlepsze psy do bloku. Czas poznać aktywności, które warto zapewnić zwierzęciu, żeby dobrze wykorzystać czas na dworze, a także świetnie bawić się w domu, gdy pogoda nie jest zbyt ładna. Doskonale sprawdza się praca węchowa – wyszukiwanie smaczków w domu lub terenie sprawi przyjemność między innymi psom myśliwskim. Uwielbiasz jeździć na rowerze? Zdecyduj się na przejażdżkę ze zwierzęciem. Ciekawym sportem dla psów jest agility, czyli pokonywanie przeszkód, które sprawdzi się przede wszystkim dla średniej wielkości zwierzaków. Podczas spaceru możesz też wykorzystać frisbee, czyli dysk, który psiak ma za zadanie złapać. To aktywność przeznaczona dla małych i średnich zwierząt ze względu na obciążenie stawów. Psy do mieszkania w bloku – skompletuj dla nich wyprawkę Wiesz już, jaki pies do bloku sprawdzi się w Twoim przypadku najlepiej? Czas na wybranie wyprawki dla nowego mieszkańca domu. Podpowiadamy, co może się przydać na samym początku Twojej przygody ze zwierzakiem. Karma dla psa Niezbędnym elementem wyprawki jest oczywiście karma dla psa. Możesz zdecydować się na mokrą karmę Dolina Noteci Premium. Nie znasz jeszcze upodobań zwierzęcia, dlatego polecamy mix smaków. Produkt wspomaga trawienie i wzmacnia odporność. Dzięki zawartości oleju lnianego zapewnia piękną sierść. Karma wyróżnia się dużą zawartością mięsa, a wykorzystane do jej produkcji świeże składniki to gwarancja, że posiłek będzie smakował zwierzęciu. Legowisko Psy do mieszkania w bloku potrzebują miejsca do odpoczynku. Takiego, które będzie tylko ich. Oczywiście zwierzę może korzystać z Twojej kanapy, jednak powinno mieć też własne posłanie. Polecamy legowisko Bimbay w grafitowym kolorze. Materiał jest wodoodporny, dzięki czemu łatwo usuniesz z niego plamy. Posłanie ułóż w zacisznym miejscu, z którego zwierzak będzie mógł obserwować domowników. Smycz Spacery są ważnym elementem codzienności ze zwierzęciem. Pies do bloku potrzebuje ich szczególnie. Żeby przebiegały bezpiecznie, potrzebujesz akcesoriów. Jednym z nich jest smycz, na przykład Flexi New Neon. Jest ona wyposażona w elementy odblaskowe, dzięki czemu zwierzak będzie lepiej widoczny wieczorami, co zwiększy jego bezpieczeństwo. Solidny, miękki uchwyt zapewni Ci komfort podczas spaceru. Miski Ważnym elementem wyposażenia są też miski. Do wyboru jest mnóstwo materiałów. Zwróć uwagę na to, żeby akcesorium było łatwe do wyczyszczenia. Polecamy zestaw misek ceramicznych Trixie. Antypoślizgowe nóżki sprawiają, że komplet nie przesuwa się po podłodze, gdy zwierzę z niego korzysta. Miski są łatwe do utrzymania w czystości – możesz myć je w zmywarce. Zabawka Nie zapomnij o zabawce, która pozwoli zwierzęciu spędzić miło czas, gdy będzie w domu samo lub z Tobą. Polecamy matę węchową Zayma Craft. Produkt służy do ukrycia w nim smakołyków, natomiast zadaniem zwierzęcia jest ich odnalezienie. Mata stymuluje zwierzę węchowo oraz intelektualnie i jest doskonałym sposobem na nudę. Po wykorzystaniu zwiniesz ją w rulon, co ułatwi przechowywanie nawet w małym mieszkaniu. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, jakie psy do bloku sprawdzą się najlepiej: duże czy małe? Tak naprawdę jest wiele czynników, na które trzeba zwrócić uwagę. Liczą się charakter konkretnej rasy psa, Twój styl życia i potrzeby zwierzaka, metraż mieszkania, a także waga zwierzęcia. Pamiętaj, że zwłaszcza na początku pies nie powinien zostawać na długo sam w domu. Musisz nauczyć go pewnych zachowań, żeby nie szczekał zbyt głośno, co z pewnością zirytuje sąsiadów. Poza tym niektóre nawet najlepsze psy do bloku pozostawiane na długo bez opiekuna stają się przygnębione, więc nie sprawdzą się dla osób szczególnie zapracowanych i długo przebywających poza domem. Odpowiedzialne wychowanie, dopasowanie Twojego stylu życia do potrzeb zwierzęcia to gwarancja, że pies będzie szczęśliwy i nie odczuje braku własnego ogrodu. Wiesz już, jaki psiak z Tobą zamieszka? Zajrzyj do Apetete, gdzie znajdziesz mnóstwo potrzebnych akcesoriów i smacznych karm dla Twojego czworonożnego przyjaciela.

Plus w bloku musi być winda, chodzenie po schodach szkodzi stawom szczególnie u większych psów. Ewentualnie nowofundland, ale nie wiem jak taki pies odnalazłby się w bloku, nie znam nikogo kto by mieszkałby w mieszkaniu z takim psem, trzeba byłoby zapytać się hodowcy czy to dobre rozwiązanie.

Jakiego psa wybrać do mieszkania w bloku?.Życie w bloku wiąże się z wieloma ograniczeniami, których nie doświadczają mieszkańcy domów jednorodzinnych. Mieszkania są zazwyczaj mniejsze, nie mają własnego ogródka, a do większości z nich trzeba dojeżdżać windą. Dodatkowo ze wszystkich stron jesteśmy otoczeni sąsiadami, którzy słyszą każdy hałas rozbrzmiewający z naszego mieszkania i często denerwują się, gdy puszczamy muzykę lub dzieci głośno się bawią. Wszystko to sprawia, że decyzja o zakupie lub adopcji psa nigdy nie powinna być wcześniej dowiedzieć się jak najwięcej o różnych rasach psów, by wybrać takiego, który będzie odpowiadał nam swoim temperamentem oraz wymaganiami. Tutaj przydatne mogą okazać się książki, Internet, rozmowa z behawiorystą, konsultacja u weterynarza lub rozmowa z właścicielem psa takiej rasy o jakiej marzymy. Pies to zobowiązanie, na które decydujemy się na wiele lat, warto więc byśmy podjęli tę decyzję świadomie i otworzyli serce dla nowego pupila, który również ma swoje psa wybrać do mieszkania w bloku?WielkośćJedną z najważniejszych cech psa, na jakie powinniśmy zwrócić uwagę przed wybraniem psa do mieszkania w bloku jest jego wielkość. Musimy pamiętać, że słodki i mały szczeniak szybko urośnie i może nieoczekiwanie okazać się, że jest znacznie większy niż w pierwszych tygodniach przed podjęciem ostatecznej decyzji o zakupie psa konkretnej rasy, warto przeczytać jaką wagę osiągają jej przedstawiciele. Jeśli chcemy zaadoptować kundelka lub psa ze schroniska, warto udać się z nim do weterynarza, by ten ocenił jak duży będzie w przyszłości nasz psa wybrać do mieszkania w bloku?Wybierając psa do mieszkania w bloku powinniśmy również wiedzieć, że każde młode zwierzę, od pierwszego dnia w nowym miejscu, potrzebuje własnego kąta. Musimy zatem wygospodarować mu miejsce, w którym będzie spokojnie odpoczywać oraz bawić kluczowym elementem będzie wybór odpowiedniego legowiska, w którym pies będzie odpoczywać, zabawek oraz miski. Co więcej, powinniśmy być przygotowani na to, że nowy członek rodziny będzie zwiedzał dom i, jeśli tylko damy taką możliwość, dotrze w każdy jego psa wybrać do mieszkania w bloku?RuchKażda rasa psa ma inne wymagania dotyczące preferowanej aktywności fizycznej. Bardzo często ilość wymaganego ruchu ma niewiele wspólnego z wielkością psa. Istnieją zarówno rasy małe, które są bardzo aktywne, np. beagle i jamniki, jak również psy duże i nadzwyczaj spokojne, np. przed zakupem psa do mieszkania w bloku warto poświęcić chwilę, na to by realnie ocenić, ile czasu dziennie będziemy mogli poświęcić nowemu członkowi rodziny. Jeśli mieszkamy w mieście, a w naszej okolicy nie ma terenów do długich spacerów i biegania lub nastawiamy się na kilka szybkich wyjść na spacer dziennie, powinniśmy wybrać psa, któremu odpowiada minimalna dawka ruchu dziennie. Jeżeli natomiast prowadzimy aktywny tryb życia i planujemy spędzać z naszym pupilem wiele godzin na dworze oraz uczyć go sztuczek, bez problemu możemy wybrać rasę o większych oczekiwaniach względem istotną cechą, jaką warto wziąć pod uwagę wybierając odpowiednią rasę do mieszkania w bloku jest szczekliwość. Małe, niewinne szczeniaczki rzadko kiedy wydają dźwięki. Dopiero, gdy podrosną i poczują się pewnie w nowym miejscu zaczynają szczekać. Sporadyczne szczekanie zazwyczaj nie stanowi większego problemu. W końcu pies jest domownikiem i musi czasem zaakcentować swoją pojawiają się dopiero wtedy, gdy zwierzę szczeka często i głośno. W wielu przypadkach, trudno zmienić psie nawyki, a nauka samokontroli w warunkach domowych jest bardzo trudna i wymaga pomocy wykwalifikowanego trenera dla psa. Dlatego, by uniknąć problemów związanych z nadmierną szczekliwością, warto przez zakupem sprawdzić, czy rasa psa, która nam się podoba nie ma tendencji do nadmiernej ekspresji swoich na Facebook oraz YouTubeChcesz wiedzieć więcej ? Skontaktuj się z nami i umów się na zajęcia w naszym ranczo ?☎️ +48 537 009 109Jestem trenerem psów, zoopsychologiem oraz właścicielem Ranczo, które prowadzę od 2013 r. To właśnie ze mną umówisz się na konsultację behawioralną poprzedzającą szkolenie oraz na treningi indywidualne wprowadzające do grupowej pracy z psami.
Wybierając pupila do bloku, warto brać pod uwagę jego temperament. Istotny będzie także Twój tryb życia oraz to ile, spacerów w ciągu dnia zdołasz mu zapewnić. Przekonaj się, jakie psiaki będą dobrze czuły się w mieszkaniu w bloku i jak wybrać idealnego kompana! Pies do mieszkania w bloku. Sprawdź, który jest dla Ciebie! Podstawą jest uświadomienie sobie faktu, że szczeniak w ciągu pierwszych dwóch miesięcy życia załatwia się wtedy, kiedy odczuwa taką potrzebę i nic nie jest w stanie tego zmienić. Najczęściej, dopóki jest jeszcze bardzo mały, każde miejsce jest dla niego dobre, przy czym szczególnie lubi te, które są miękkie i puszyste, a więc dywany, a na zewnątrz domu - trawniki. A potem, kiedy już w niektórych miejscach utrwali się jego zapach, chętnie do nich wraca. Dlatego jak najwcześniej trzeba przyzwyczaić go korzystania z jednego, specjalnie przygotowanego do tego celu miejsca, np. z kuwety. Potem, kiedy już nauczy się załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne na spacerze, będzie korzystał z niej coraz rzadziej, aż przyjdzie moment, że przestanie z niej korzystać i będzie ją można zlikwidować. W naturze pies nie zna pojęcia czystości, dlatego naszych milusińskich musimy bardzo cierpliwie i konsekwentnie tego nauczyć. Jedno jest pewne - to, jak szybko się z tym uporamy, zależy tylko i wyłącznie od nas. Pies nie załatwia się na dywan dlatego, że jest złośliwy, bo czerpanie przyjemności z robienia komuś na złość jest zastrzeżone dla ludzi. Robi to, ponieważ jego opiekun nie nauczył go, gdzie jest przeznaczone do tego miejsce. Każdego psa można nauczyć czystości, jeśli dorosły pies brudzi w mieszkaniu, jest to wyłącznie wina jego opiekunów i tylko do siebie, a nie do psa mogą mieć o to pretensję. Jak się do tego zabrać ? na początek - kontakt z hodowcą Jeśli szczenię pochodzi z dobrej hodowli, warto dowiedzieć się czy szczenięta zaczęły już naukę czystości, a jeśli tak, w jaki sposób była prowadzona. Trzeba dokładnie wypytać do jakich miejsc były przyuczane i na co siusiały, żeby w pierwszych dniach w nowym domu wykorzystać to, co pies już umie i w podobny sposób kontynuować dalszą naukę. Jest to bardzo ważne, bo zmiana zwyczajów oznacza nie tylko dezorientację szczeniaka, ale również utratę tego, czego się już nauczył. Jeśli załatwiał się na gazety, trzeba zacząć od gazet, choć nie ma łatwiejszego do utrzymania w czystości urządzenia, niż plastikowa kuweta. Żeby go do niej przyzwyczaić, można na początek wykładać ją gazetami, z których po pewnym czasie rezygnujemy, pozostawiając tylko niewielki, przesiąknięty moczem kawałek, żeby piesek łatwo odnalazł znajomy zapach. Dobrze odchowywane szczenięta, już od momentu kiedy zaczynają chodzić, mają oddzielane strefy spania i zabaw oraz część “łazienkową” wyłożoną specjalnymi matami lub gazetami. Są z nimi oswajane i od razu wiedzą do czego służą. Dzięki temu nie musimy już sobie łamać głowy w jaki sposób u naszego malca wywołać skojarzenie: gazeta = miejsce, w którym należy się załatwiać. Jeśli na dworze jest ciepło, hodowcy posiadający ogród kilkakrotnie w ciągu dnia wypuszczają tam całe towarzystwo. Przykład mamy i jej ślady uczą maluchy załatwiania się na dworze. Prawidłowo rozpoczęta edukacja to jeden z wielu powodów, by starannie wybrać hodowlę, z której bierzemy naszego czworonożnego przyjaciela. przygotowanie domu na przybycie szczeniaka Przed pojawieniem się malca w nowym domu trzeba spokojnie zastanowić się i zdecydować, gdzie będą najważniejsze dla niego miejsca: gdzie będzie jadł, spał i gdzie będzie jego „toaleta”, dopóki nie nauczy się tego robić na spacerze. Tych miejsc nie powinno się zmieniać, bo jeśli przyzwyczai się, że kuweta jest w łazience, a nagle przestawimy ją do przedpokoju, nie zdziwmy się, kiedy znajdziemy kałużę na podłodze w łazience, dokładnie tam, skąd ją zabraliśmy. Na początek najlepiej ograniczyć psu dostęp do całego mieszkania, żeby go mieć cały czas na oku. W pomieszczeniu gdzie będzie najczęściej przebywał zwijamy dywan i nie rozkładamy go przynajmniej do momentu, w którym szczenię zacznie załatwiać się do kuwety. Nie ma możliwości żeby maluch nie skorzystał z dywanu, a nie jesteśmy w stanie go prać po każdym zasikaniu. Usunięcie zapachu moczu jest bardzo trudne, a najmniejsze jego pozostałości zachęcą go do wracania w to samo miejsce. Warto zaopatrzyć się w dobry produkt, który niweluje zapach rozkładając mocznik, samo zmycie plamy nawet z użyciem najlepszych środków piorących lub zapachowych nie wystarcza, ponieważ resztki moczu głęboko wnikają w dywan lub podłogę. Wydzielają tam długo wyczuwalny zapach, jeśli nie dla nas to z pewnością dla psa. Na rynku jest mnóstwo różnych preparatów, z czego tylko o kilku można powiedzieć, że są skuteczne. Przed zakupem warto poczytać opinie użytkowników, a porównując ceny wziąć pod uwagę końcową ilość produktu, ponieważ część z tych specyfików sprzedawana jest w formie koncentratu do rozcieńczenia. Już w momencie podjęcia decyzji o kupnie szczeniaka, trzeba zacząć gromadzić gazety. Nigdy nie będzie ich za dużo, zwłaszcza, że w dobie internetu tych dużych, chłonących wilgoć dzienników jest coraz mniej, a drukowane na kredowym papierze miesięczniki do tego celu się nie nadają. Gazety można zastąpić pochłaniającymi wilgoć matami, które oprócz bardzo wielu zalet mają niestety jedną wadę - są dość drogie. Zarówno pod matę, jak i pod gazety, zawsze trzeba podłożyć dość grubą folię, żeby chronić podłogę przed zamoczeniem. Bardzo dobrym wyjściem jest zakup specjalnej, plastikowej kuwety, bo jest trwała, łatwa do utrzymania w czystości i nic nie wsiąka w podłogę. Kuweta z naturalnym podłożem z trawy Na forach internetowych można spotkać różne rozwiązania, takie jak umieszczenie w kuwecie podłoża ziemnego, zbliżonego do tego, które pies spotyka kiedy przyjdzie czas na wyjście z domu, a więc ziemi z trawą. Psu pewnie się to spodoba, ale wymiana tego wkładu i czyszczenie kuwety co najmniej 1-2 razy dziennie, może być bardzo kłopotliwe. Znacznie lepsze wydaje się użycie sztucznej trawy, ale wówczas kuweta musi być wyposażona pod spodem w szufladę, do której spływa mocz. Całość jest łatwa do mycia i utrzymania w czystości, spełnia również podstawowy wymóg stawiany domowej psiej toalecie: podłoże na które pies się załatwia, musi wyraźnie różnić od tego po czym porusza się na co dzień, a na co załatwiać się nie powinien. Nie można więc zamiast sztucznej trawy wykorzystać kawałka starego dywanu, żeby nie przyszło mu do głowy korzystać z tego, który leży na podłodze. Po lewej: kuweta gotowa do użytku, po prawej rozłożona do mycia Wiemy już jak powinna wyglądać psia toaleta, pozostaje więc tylko zdecydować gdzie ją postawić. Najlepszym miejscem jest łazienka, trzeba jednak pamiętać, że drzwi do niej muszą być zawsze otwarte. To tam szczeniak powinien zrobić pierwsze po przybyciu do nowego domu siusiu, za co oczywiście musi zostać radośnie pochwalony i nagrodzony. Często popełnianym błędem jest zakup zbyt małej kuwety, powinna mieć taką wielkość, żeby pies, dopóki będzie z niej korzystał, mógł bez problemu do niej wejść wszystkimi czterema łapami. Jeśli będzie za mała, zawsze przednie łapy będą w kuwecie, a pupa i co za tym idzie - kałuża, już poza nią. Nie wolno do tego dopuścić, bo mocz bardzo łatwo wsiąka w spoiny między płytkami, a także cokoły łazienkowych mebli, a jego zapach, nawet po usunięciu kuwety, będzie się długo utrzymywał i zachęcał psa do dalszego korzystania z tego miejsca. pierwszy dzień w nowym domu Zazwyczaj w momencie wejścia szczeniaka do nowego domu popełniamy pierwszy poważny błąd. Najpierw jest podróż samochodem, potem, żeby piesek się czymś nie zaraził, wnosimy go na rękach do domu i uroczyście stawiamy na dywanie, na którym natychmiast pojawia się wielka kałuża. On jeszcze nie dowiedział się, że tu będzie jego nowy dom, ale jego opiekun już mu pokazał, gdzie ma się załatwiać. Nie można mieć o to do niego pretensji, bo to jego pan osobiście wskazał mu to miejsce. Chciał siusiu i zrobił, bo skąd miał wiedzieć, że w łazience stoi przygotowana dla niego kuweta. nie wiedział, że w tym domu jest wyznaczone do tego miejsce. Na domiar złego natychmiast zaczyna się zamieszanie, ktoś biegnie po szmatę, ktoś inny krzyczy na psa i teraz już zupełnie niepotrzebnie chwyta go i zanosi do kuwety. Biedak zamiast oswajać się z otoczeniem i nabierać zaufania do swoich nowych opiekunów, jest zdezorientowany i przestraszony. A jak to powinno wyglądać ? Pod warstwą gazet zawsze musi być gruba folia, żeby mocz nie wsiąkał w podłogę Tak jak już to zostało powiedziane, przed wyjazdem po szczeniaka, w łazience powinna być przygotowana specjalna kuweta, chłonące wilgoć maty lub warstwa gazet i to tam trzeba go najpierw zanieść i zachęcić, żeby zrobił swoje pierwsze w nowym domu siusiu. Powinien być za to pochwalony i nagrodzony smakołykiem, ale chwalić go można dopiero po załatwieniu się a nie w trakcie, bo efekt będzie odwrotny od zamierzonego - odwrócimy jego uwagę i zajmie się czym innym. Trzeba cierpliwie odczekać aż skończy, powącha to co zrobił, po czym zacznie wychodzić z kuwety i dopiero w tym momencie pochwalić i nagrodzić. W ten sposób otrzyma informację, że opiekun pochwala jego zachowanie i jest z niego zadowolony. Jeśli już wcześniej był przez hodowcę uczony czystości, szybko to miejsce oraz jego przeznaczenie zapamięta i zaakceptuje. Kilka takich akcji i pies będzie je bezbłędnie kojarzył. Wymieniając gazety można zawsze zostawić mały, pachnący moczem kawałek, żeby pies nie miał wątpliwości, że trafił we właściwe miejsce. Najczęściej pierwszy etap nauki czystości z konieczności odbywa się w domu, bo dopóki trwa kwarantanna po szczepieniach, właściciel boi się wyprowadzać psa na spacer. Niestety utrudnia to naukę, bo na dworze pies uczy się szybciej, ale w żadnym wypadku nie wolno z niej rezygnować i do czasu, kiedy będzie mógł wyjść z domu, trzeba przyzwyczaić go do korzystania z kuwety. Największym błędem jaki w tej sytuacji można popełnić, to odkładanie nauki na później w przekonaniu, że jak będzie starszy, to sam zrozumie, że powinien załatwiać się na dworze. Niestety nie zrozumie, ponieważ dla psa wypróżnianie się gdzie popadnie jest czymś zupełnie naturalnym, podobnie jak dla niemowlęcia naturalne jest korzystanie z pieluchy. U psa, oprócz potrzeby fizjologicznej, wiąże się to dodatkowo ze zwyczajem pozostawienia śladów i znaczenia terenu. Nietrudno zauważyć, że nasz przyjaciel zanim zdecyduje się załatwić, długo obwąchuje teren i bardzo starannie wybiera miejsce, w którym to zrobi zostawiając jednocześnie swój zapach. Z reguły jest to miejsce, które było już uprzednio zaznaczone przez niego samego lub przez inne psy. Dlatego po każdym dokładnym myciu kuwety warto zostawić w niej mały kawałek zasikanej gazety, żeby pies szybko odnalazł swój zapach i już nie szukał innego miejsca. Najważniejsze, to mieć go cały czas na oku. Uwaga właścicieli powinna być skupiona na tym, żeby go w porę zanieść lub zaprowadzić do kuwety i nie dopuścić do załatwienia się w niedozwolonym miejscu. Trzeba pamiętać, że pies załatwia się zawsze bezpośrednio po przebudzeniu, około 5-15 minut po jedzeniu lub piciu, często po intensywnej zabawie, a także wtedy, kiedy się z jakiegoś powodu bardzo ucieszy lub przestraszy. Jeśli od poprzedniego siusiania mija godzina, trzeba go cały czas pilnować. Kiedy widać, że staje się nerwowy, popiskuje, biega po całym pokoju, węszy, a potem z nosem przy ziemi nerwowo kręci się w kółko, daje nam niebudzący wątpliwości znak gwałtownie zbliżającej się potrzeby. Bierzemy go wówczas delikatnie, spokojnie, żeby się nie przestraszył, przenosimy do kuwety, głaszczemy i zachęcamy, by się tam załatwił. Potem radośnie chwalimy, żeby nie miał wątpliwości, że wysoko cenimy jego zachowanie i oczywiście nagradzamy smakołykiem. Jeśli nie od razu, to po pewnym czasie to miejsce zaakceptuje, bo korzystanie z kuwety będzie mu się kojarzyć z pochwałą i nagrodą. Podczas załatwiania się można mu powtarzać słowo „siusiu” lub „kupka”, żeby wyrobić skojarzenie, które przyda się później, kiedy na spacerze podczas deszczowej pogody pies długo szuka odpowiedniego miejsca, a my chcemy go zmobilizować do szybszego działania, by móc prędzej wrócić do domu. Nzyd.
  • y7jd5mbata.pages.dev/82
  • y7jd5mbata.pages.dev/32
  • y7jd5mbata.pages.dev/63
  • y7jd5mbata.pages.dev/34
  • y7jd5mbata.pages.dev/72
  • y7jd5mbata.pages.dev/85
  • y7jd5mbata.pages.dev/12
  • y7jd5mbata.pages.dev/32

    • jak przyzwyczaić psa do mieszkania w bloku